marzo 25, 2024

Dándole al bolo sobre si hacer un triatlón olímpico. Razón para hacerlo

Desde hace ya tiempo tengo en la cabeza hacer un triatlón, y creo que la distancia que mejor se me puede dar es Olímpica. Pero siempre encuentro un motivo por el que al final me echo para atrás.

El año pasado nos estrenamos en un triatlón popular, con varios del grupo de natación haciéndo todo juntos y la verdad es que así sí que me gusta… lo que no tengo muy claro es si me gustará un triatlón en toda regla, donde cada uno va por su lado y ya la exigencia es mucho mayor. Pero también es verdad que sin probarlo tampoco puedo hablar.

El año pasado en triatlón popular de las Triku en Donosti

Este año tengo en la mira el triatlón de Onditz en Donosti, el mismo que tenía ya hace 2 años y que al final no hice, jaja.. así que … veremos al final cuando pongan las fechas y cuando abran las inscripciones qué es lo que decido.

La semana pasada creo que he podido encontrar el motivo que puede lleva a que me apunte de una santa vez.. Me hace gracia ver cómo algun@s me dicen que yo andaría genial en un triatlón, que andaría en los primeros puestos.. y cuando dicen primeros puestos no se refieren a podium, pero si entre las primeras.. Siempre me parto el churro cuando me lo dicen y ya les digo que me sobreestiman.. creo que no saben lo paquetilla que soy, lo poco que me gusta apretar (además de no saber) o que la gente anda y mucho. Con esto de que escribo en el blog y se me ve siempre con una mochila colgando puede parecer que soy una máquina, pero nada más lejos de la realidad. A mi lo que me gusta es hacer deporte, sentirme bien y terminar las pruebas siempre que se pueda. Pero de ahí en adelante para andar en los primeros puestos hace falta mucho más que eso. La gente que anda compitiendo creo que sabe de lo que hablo. Y la gente que hace deporte por disfrutar sin más también.. 😉

Y este puede ser un motivo para apuntarme: que vean de una santa vez cuál es y siempre ha sido mi sitio en una competición, del medio para atrás.. y además feliz de narices..

De momento sigo haciendo un poco de todo, así que pronto veremos en qué queda esto también…. 😉

Si termino haciéndolo tendré que agradecer a Humberto y a Marta por el último empujón, jaja

4 comentarios en «Dándole al bolo sobre si hacer un triatlón olímpico. Razón para hacerlo»

  1. Koroooo maitxiiiii
    Yo te animo 100% y lo sabes….independientemente de sí te supone o no cuestión de competir. Como bien dices lo más importante es poder disfrutar del deporte y terminar feliz y contenta….que te voy a decir yo q de no hacer nada me metí a hacer el tri de hondarribi con Ainhoa animandome en todo momento.
    Sin ir más lejos…..mi última locura apuntarte aún Stage de triathlon en Benidorm con 19 personas más de toda España, en especial con una chica malagueña Carmen q no nos conocemos aún y hablamos todos los días de como serán esos 5 días…..
    A mi me entro el gusanillo y espero este año poder disfrutar x lo menos de los triathlones sprint, que el año pasado ni se me pasaban por la cabeza….para mi un olímpico aún me suena a grande ya que lo de correr lo llevo fatal.
    Asiq……por mi parte…..ANIMOOOOOO
    MUXUSSSSS y menuda parrafada que he soltado.

    Ahhhhh!!!en marzo ya empiezo con el master II…..siiiiiiiiii…..poco a poco avanzamossssss

    1. Kaixo guapa!!!! casi casi me quedo sin responder, ¡qué desastreeee! 😉 mil gracias por los animos, jeje..
      Ya contarás qué tal la experiencia, ok? Algún año nos gustaría ir a algo así, aunque tantas cosas queremos hacer que tendremos que tener otra segunda vida jajaja.
      Un muxu! esa masterrrrrrrrrrrr

  2. Nik pasa den urtian parte hartu neban lehen aldiz; Onditzen gainera eta primeran pasa neban. Asko asko disfrutau neban, sufritu ere baina, nola egin TRI bat sufritu gabe???? ez asko behintzat. Giroa itzela, bai karreri barruan bai kanpuan. Nik aurten, ahal izanez gero, errepikattzeko asmoa dot. Animo ba

    1. Kaixo Jon Kepa!
      eskerrik asko mezuagatik. Arrazoi guztia daukazu, sufritzen da kirola egiten.. baina gauza da sufritzea amaitzeko eta zure ritmoan joaten, eta beste bat jakitzea sufritzen beste zeozer lortzeko, jeje.. eta nik azkeneko hau ez dakit egiten , jeje.. Sufritzea amaitzeko badakit.. 😉
      Animo zu ere orduan, eta ea han gauden! 😉

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *

Captcha *

Este sitio web utiliza cookies para que usted tenga la mejor experiencia de usuario. Si continúa navegando está dando su consentimiento para la aceptación de las mencionadas cookies y la aceptación de nuestra política de cookies, pinche el enlace para mayor información.plugin cookies

ACEPTAR
Aviso de cookies